غرب بار دیگر فریاد مسلمانان علیه حکومت‌های وابسته به غرب را بهار! گذاشت و آن را به لیبرال دموکراسی‌خواهی تقلیل داد. گویا غربی‌ها نمی‌خواهند باور کنند که نظریه‌ی پایان تاریخ و لیبرال دموکراسی‌خواهی جز توهم چیز دیگری نبود.
رهبر معظم انقلاب: باید همه دولتهای اسلامی از اختلاف نظرهای سیاسی و غیرسیاسی صرف نظر کنند و همه با هم، به کمک مظلومانی بشتابیم که در چنگال گرگ خونریز صهیونیست در حال دست و پا زدن هستند.
اگر بر اساس «مسأله» حركت كنيم، الگوي تصميم‌گيري خود را الگوي برنامه‌ريزي قرار مي‌دهيم و از سياستگذاري، هدفگذاري و اجراء استفاده مي‌كنيم. اگر «مسأله» موضوع اصلي تصميم‌گيري نبوده و «فرصت»، موضوع اصلي تصميم باشد؛ با روش‌هاي بديع و كارآفرينانه و خلاق و نوآورانه، فرصت را تبديل به بستر مناسبي براي تصميم كرده و براساس بهره‌برداري حداكثري از فرصت مورد نظر، بالاترين استفاده را مي‌بريم.
تركيب بهينه و متعادل ارزش‌هاي مشترك، به كارگيري ظرفيت‌ها براي تأمين نيازها و آمادگي مردم در بستر حركتي كه برايشان شوق‌آفرين است، به علاوه كاركردهاي مؤثر و عملكردهاي مناسب يك سيستم حكومتي در تركيب باهم، مي‌تواند فرآيند يك توسعه را شكل بدهد.
اگر بخواهيم فراتر از اين نگاه دو وجهي، نگاه سه گانه‌اي به توسعه داشته باشيم، مي‌توان گفت مطالعه توسعه در سه سطح قابل بررسي است:
1- دولت و نظام سياسي؛
2- نهادها و مراكز واسطه‌اي بين دولت و ملت؛
3- ملت.
اگر بخواهيم تصميم‌گيري، بهتر شده و اشكالات كمتر شود، هيچ راهي نداريم جز اينكه اين تصميم‌گيري‌ها را در مطالعات آينده‌نگري يا آينده‌پژوهي بينيم. براي هر تصميم ابتدا بايستي نقاط قوت، ضعف و تهديدها و فرصت‌هاي فعلي آن را بررسي كرد. دوم اينكه سناريوهاي مختلفي براي آن بنويسيم. هدفگذاري نيز براي تصميم‌گيري بسيار مهم است.
علت اينكه قانون اساسي ما به اين ترتيب نوشته شده است اين است كه قرار است وحدت سيستمي را ولي فقيه تأمين كند و تفكيك قوا در معناي تام و تمامش را در سيستم قانون اساسي ما مي‌توان پيدا كرد. ولي در ديگر سيستم‌ها، چنين تفكيك تام و تمامي تعريف نشده است
مشروعيت مضاعف در جمهوري اسلامي ايران نقطه قوتي در تبديل كردن نيروهاي بالقوه به بالفعل است. بنابراين بايستي نقاط ضعف احتمالي را احصاء نمود و با توجه به ديگر موارد مذكور در قانون اساسي، آن را مورد بررسي قرار داده و ابهامات را برطرف كرد؟
در بحث از اينكه اين نظام، چگونه حاكميت را محقق مي‌كند، بايد كاركردهايش را ديد. كاركردهاي نظام عبارتند از هدفگذاري، سياستگذاري و ارزيابي. اشكالاتي كه مطرح مي‌شود در برآورده نشدن اين سه كاركرد است. اگر سه كاركرد هدفگذاري، سياستگذاري و ارزيابي بازده در خصوص عملكرد نظام‌هاي داخلي اعم از اقتصادي، فرهنگي، سياسي و اجتماعي به درستي تأمين گردد آنگاه شاهد عملكرد توسعه‌اي قابل قبول نظام سياسي هم خواهيم بود.
در ايران تلفيق بسيار زيبايي بين اراده و مشاركت مردم با هدايت از بالا و رهبري وجود دارد و چنين امري در نظام سياسي، طراحي شده است؛ شاهد اين كلام نيز اين است كه در مراحل مختلف در عمل موفق بوده‌ايم.
پيرو نظر وزارت علوم، تحقيقات و فناوري مبني بر تغيير نام فصلنامه علمي ترويجي «راهبرد ياس» و با توجه به رويکرد اين نشريه، نام «راهبرد توسعه»، با توجه به نامه شماره 34800/91 مورخ 17/11/91 مدير كل محترم مطبوعات و خبرگزاري داخلي از شماره 32 زمستان 91 با نام «راهبرد توسعه» منتشر خواهد شد.
.png){kind=small}
طرح دشمن اصلی در تضعیف بیداری اسلامی
سود عراق از شکاف میان بعثی ها و داعشی ها.png){kind=small}
نظام سياسي، فرآيند تصميم‌گيري و توسعه(20)...
.png){kind=small}
تغيير نامه فصلنامه «راهبرد ياس» به «راهبرد توسعه».jpg)
انتشار کتاب محرم و انقلاب اسلامی ایران
